حقیقت
پرسند الهی کیستی من عاشقی بیحوصله آواره ای بی خانمان دیوانه ای بی سلسله
پروانه ای پر سوخــــته شمع وفا افروخته زاهل صفا آموخــــته عشق و جنون و ولوله
مشتاق یار خویشــتن حیران به کار خویشتن دور از دیار خویشتـــــن یاران هزاران مرحله
در راه آن دیر آشنا من شمع جـــان کردم فنا گه سوختم گه ساختم گریان و خندان بی گله
خندیم ما دیوانگـــان بر قصر خاک و خــاکـیان آنسان که می خندد فلک بر آشیان چلچله
ای کعبــه من روی تو وی قبله من سوی تو کارم به راه کوی تو سعی و صفا و هروله
در راهت ای ماه حرم ازشوق سر سازم قدم خار مغـــــیلان گر کنــــد پای دلــــــم پرآبله
چون نالم از عشقت شبی با آه یارب یاربی از خاک برخیزد فغان آید به گردون زلزله
ای حاجیان ای حاجیان در کعبه و دبیر مغان جوییـــــــد کوی دلستان از عاشقان یکدله
گرعاشقی بی سی وزر در راه اوشام وسحر زآه دل و خــــــون جگر برگیر زاد و راحـــــله
خواهم دلی مست خدا آزاد از نفس و هوا از دام این عالم رها وز غیر عشق حق یله
بشکن بت و قـــــدوس زن تکبیر برناقوس زن گامـــی براه دوست زن خوش باد راه قافله
زان زلف پرچین وشکن جانا خمی برهم مزن کانجا دل شیر فلک دارد به گردن سلسله
افروخت ماهی مهربان خوشترزخورشید جهان کز شور ووجد عاشقانت افلاک دارد غلغله
گفتم الهی در غزل مدحــی ز سلطان ازل کان شه به چشم مرحمت بنوازد و بخشد صله
حضرت حاج میرزا مهدی الهی قمشه ای
